สุนทรภู่ครูกวีมีชื่อนัก ว่าเมาเหล้าเมารักเมาอักษร
ทั้งสามเมาเข้าอิงสิงสุนทร ไม่วันพักผ่อนหย่อนใจกาย
ถ้าไม่เมาสุราหรือนารี ก็เมาการกวีเป็นที่หมาย
ในชีวิตตั้งแต่ต้นจนถึงปลาย ไม่มีวายว่างเว้นเป็นคนเมา
แต่การเมาครู่เฉ่าสุนทรภู่ เมาทั้งรู้อักโขไม่โง่เขลา
มันเป็นเรื่องกรรมเวรเช่นเราเรา ที่หลงเข้าหลุมกิเลสเหตุพาไป
ถึงเมาเหล้าก็ไม่เมาเป็นอาจิณ ครั้นสร่างสิ่งชั่วกลับตัวได้
แถมจารึกบาปกรรมที่ทำไว้ ลงในเรื่องบทกลอนที่สอนคน
ที่มา:พระราชธรรมนิเทศ
อดีตประธานสำนักวัฒนธรรมทางสรรณกรรม
แด่อนุสาวรีย์ท่านสุนทรภู่(ระยอง)
ณ ที่นี้แดนฝันอันเพริศแพร้ว
ไพเราะแผ่วเพลงกลอนสุนทรภู่
บริวารยักษ์มนุษย์สุดเกรียวกรู
เฝ้าเชิดชูฉลองบาทมิคลาดคลาย
เอาดวงดาวพราวพร่างที่กลางสรวง
มาบำบวงบูชิตประดิษฐ์ถวาย
แทนมาลารวยรินกลิ่นกำจาย
เนตรขวาซ้ายวาววูบต่างธูปเทียนฯ
ที่มา:อนงค์ อินทรัมพรรย์