หุ่น:หุ่นตามความหมายของพจนานุกรมฉบับราชบัณฑิตยสถาน

แม้จะเพิ่งผ่านพ้นช่วงเวลาของการพบปะสังสรรค์แลกเปลี่ยนของขวัญจนสุขสำราญกันถ้วนหน้า  บางคนก็อาจจะฉลองต่อเนื่องไป กิจกรรมแห่งความบันเทิงต่างๆ ก็มีมาเสนอเปลี่ยนไปตามยุคสมัย ในสมัยที่เทคโนโลยียังไม่ก้าวไกลถึงเพียงนี้  การเล่นมหรสพอย่างหนึ่งที่มีให้พบเห็นอยู่เสมอคือ หุ่น ชนิดต่างๆ พจนานุกรม ฉบับราชบัณฑิตยสถาน พ.ศ.๒๕๔๒ อธิบายว่า หุ่น หมายถึง รูป, รูปแบบ, รูปตุ๊กตา, รูปแบบที่จำลองจากของจริงต่าง ๆ หรือหมายถึง รูปปั้นหรือแกะสลักที่ทำโกลนไว้เพื่อเป็นแบบชั่วคราว  หรือในภาษาปาก หมายถึง รูปทรงของร่างกายเป็นต้น เช่น คนนี้หุ่นดี นอกจากนี้ หุ่นยังหมายถึง ชื่อการเล่นมหรสพที่ใช้รูปหุ่นแสดงเป็นเรื่องราว เช่น หุ่นกระบอก หุ่นจีน โดยปริยายหมายถึงบุคคลที่กลายเป็นเครื่องมือของผู้อื่นโดยได้รับแต่งตั้งให้อยู่ในตำแหน่งบังคับบัญชา  แต่ไม่มีอำนาจอะไรอย่างแท้จริง เช่น เป็นหุ่นให้เขาเชิด รัฐบาลหุ่น

หุ่น มีหลายชนิด เช่น หุ่นกระบอก หมายถึง หุ่นชนิดหนึ่งมีแต่ส่วนหัวและมือ ๒ ข้างลำตัวทำด้วยไม้กระบอก มีผ้าเย็บเป็นถุงคลุม เวลาเชิดใช้มือสอดเข้าไปจับไม้กระบอกนั้นเชิด หุ่นขี้ผึ้ง หมายถึง หุ่นที่ทำด้วยขี้ผึ้งเป็นต้น มักทำเป็นรูปคนที่มีชื่อเสียง สวมใส่เสื้อผ้า มองดูคล้ายคนจริงๆ หุ่นจีน หมายถึง หุ่นชนิดหนึ่ง ทำเป็นตัวละครในวรรณกรรมจีน มีทั้งชนิดครึ่งท่อนและเต็มตัว ใช้คนเชิดคนเดียว หุ่นนิ่ง ใช้เป็นคำเรียกภาพวาดหรือภาพถ่ายของสิ่งที่ไม่เคลื่อนไหวว่า ภาพหุ่นนิ่ง หุ่นพยนต์ (อ่านว่า หุ่น-พะ-ยน) หมายถึง รูปที่ผู้ทรงวิทยาคมเอาวัตถุมาผูกขึ้นแล้วเสกเป่าให้เป็นเหมือนรูปที่มีชีวิต หุ่นยนต์ หมายถึง หุ่นที่ทำเป็นรูปคนมีเครื่องกลไกภายใน สามารถทำงานหลายอย่างแทนมนุษย์ได้ โดยปริยายหมายถึง ผู้ที่ทำงานตามที่ถูกสั่งโดยไม่ต้องใช้สมองและไม่มีชีวิตจิตใจดุจเป็นเครื่องจักรกล หุ่นไล่กา หมายถึง หุ่นที่มักทำเป็นรูปคนสวมเสื้อผ้าสำหรับลวงนกกาให้กลัว ทำให้ไม่กล้าลงมากินพืชผลในไร่นา หุ่นใหญ่ หมายถึง หุ่นชนิดทำจำลองย่อส่วนตัวละครขนาดสูงประมาณ ๒ ศอก ตัวหนึ่งใช้คนเชิด ๓ คน ใช้แสดงละครเล็ก

จินดารัตน์  โพธิ์นอก