ได้เขียนเรื่องช้างในแง่ของศาสนาและวรรณคดีไปบ้างแล้ว ทีนี้จะขอกลับลงมาเขียนถึงช้างบนพื้นดิน หรือช้างที่ปรากฏในประวัติศาสตร์บ้าง
ช้างนั้นคงจะเป็นสัตว์ที่มนุษย์เรารู้จักเอามาใช้งานหรือใช้เป็นสัตว์พาหนะตลอดจนใช้รบทัพจับศึกมานานแล้ว ในสมัยโบราณจึงนับช้างเป็นรัตนะอย่างหนึ่งในบรรดารัตนะ ๗ ประการของพระเจ้าจักรพรรดิ์ รัตนะ ๗ ประการของพระเจ้าจักรพรรดิ์นั้น คือ
๑. จักกรตนะ จักรแก้ว
๒. หัตถีรตนะ ช้างแก้ว ว่ากันว่าช้างแก้วนี้เดินไปในอากาศ สามารถเวียนแผ่นดิน อันมีทะเลล้อมอยู่ให้รอบได้ ก่อนอาหารมื้อเช้า
๓. อัสสรตนะ ม้าแก้ว ซึ่งสามารถเหมือนช้าง
๔. มณีรตนะ แก้วมณี สามารถส่องแสงทะลุความมืดทึบไปได้ไกลโยชน์หนึ่ง
๕. อิตถีรตนะ นางแก้ว ผู้คอยบำเรอน้ำพระทัย เป็นสตรีงามพร้อมปราศจากโทษลักษณะ ๖ ประการ คือ ดำเกิน ขาวเกิน อ้วนนัก ผอมนัก เตี้ยไป สูงไป ถ้าสมัยนี้เห็นจะต้องเอาสัดส่วน ๓๖- ๒๓ – ๓๖ ของนางงามเป็นเครื่องวัดกระมัง
๖. คหปติรตนะ ขุนคลังแก้ว สามารถค้นคว้าหาขุมทรัพย์อันซ่อนอยู่ในแผ่นดินได้โยชน์หนึ่ง
๗. ปรินายกรตนะ ขุนพลแก้ว ได้แก่ มกุฏราชกุมารรัชทายาทองค์ใหญ่ซึ่งสามารถปกครองราชสมบัติได้ทั้งจักรวาล (สุมังคลวิลาสินี)
ที่มา:วิชาภรณ์ แสงมณี