นกเค้า ๑๘ ชนิดที่มีในประเทศไทยนั้น คือ นกแสก นกเค้าแดง นกเค้าหน้าผากขาว นกเค้าภูเขาหูยาว นกเค้าหูยาวเล็ก นกเค้ากู่ นกเค้าเล็กลายจุด นกเค้าแคระ นกเค้าโมง นกเค้าเหยี่ยว นกเค้าใหญ่พันธุ์เนปาล นกเค้าใหญ่พันธุ์สุมาตรา นกเค้าใหญ่สีคล้ำ นกทึดทือพันธุ์ภาค
เหนือ นกเค้าป่าหลังจุด นกเค้าป่าสีน้ำตาล นกเค้าแมวหูสั้น
นกเค้าแมวเหล่านี้ แม้จะมีชื่อเรียกต่างๆ กัน แต่รูปร่างหน้าตาของมันดูเพียงผิวเผินก็เหมือนกันทั้งนั้น อย่างไรก็ตาม นกเค้าแมวนั้นมีชื่อเรียกอีกหลายอย่างตามท้องถิ่นเช่น นกทึดทือ นกแสก นกฮูก โดยมากก็มักจะเรียกตามเสียงของมันที่ร้องออกมา ตามชนิดของมันนั่นเอง แม้แต่นกตบยุงก็นับเข้าเป็นพันธุ์เดียวกับนกเค้าแมว
อักษรไทยของเรานี้ พ่อขุนรามคำแหงมหาราชเจ้าได้ทรงคิดประดิษฐ์ขึ้นเมื่อราวพุทธศักราช ๑๘๓๕ คิดเป็นเวลาถึง ๖๘๕ ปีในปีนี้ (๒๕๒๓) เราได้อาศัยตัวอักษรไทยที่พระองค์ท่านได้ทรงประดิษฐ์ขึ้น จดเรื่องราวต่างๆ ของชาติไทยและชาติอื่น ซึ่งเกี่ยวข้องกับชาติไทยไว้เป็นเวลายาวนานหลายร้อยปี ด้วยปัญญาของไทยเราเอง ซึ่งพยัญชนะของไทยเรานี้แม้บางคนจะว่าพระองค์ได้ดัดแปลงมาจากอักษรของชาติอื่นก็ตาม แต่มีใครบ้างเล่าที่ทำอะไรคิดอะไรได้โดยไม่ต้องอาศัยของเก่า หรือเลียนแบบธรรมชาติ ถึงอย่างไรก็ควรจะภาคภูมิใจในอักษรไทย ภาษาไทยของเรา จงช่วยกันรักษาไว้ทั้งรูปแบบ และรูปคำพูด ให้ยืนยงคงไว้ตลอดไป
ที่มา:วิชาภรณ์ แสงมณี