แม้ “กวีฤาแล้งแหล่งสยาม”
หากแต่ตามศรีศักดิ์สร้อยอักษร
ยากหาใครไหนชาญเชี่ยวการกลอน
เทียมสุนทรภู่ผู้คนบูชา
หลากลำนำคำท่านเสกสรรถ้อย
ล้วยผูกร้อยกรองคำคมล้ำค่า
ประดุจเพชรรัตน์น้ำหนึ่งงามตา
สมสมญาว่ารัตนกวี
นับแต่วันท่านลับดับสังขาร
เหลือเพียงงานกานท์กลอนอักษรศรี
ตราบตลอดเวลาร้อยกว่าปี
มิอาจมีชาวไทยคนใดเลือน
จำนิทานนิราศได้ไม่คลาดเคลื่อน
จดจำสุภาษิตตรึงจิตเตือน
แม้นแม้นเหมือนมีมนต์คอยดลใจ
คือนิรันดร์วรรณกรรมอันล้ำค่า
ยงคืนท้าทายทุกยุคสมัย
คืออาภรณ์พิลาศคล้องชาติไทย
อ่าอวดให้ชาติอื่นชมชื่นชู
ตราบเท่าที่มีไทยอยู่ในหล้า
นามเอกอาจารย์กลอนสุนทรภู่
อันเป็นที่ชื่นชมบรมครู
จักเคียงคู่ชาติเรานานเท่านาน…/
ที่มา: บุญสืบ ชื่นทรวง