เชื้อโรคกับวันเกิด

Socail Like & Share

เราได้ประเพณีให้ขนมเค้กวันเกิดมาจากฝรั่ง ซึ่งนิยมกันมากในปัจจุบันนี้ คุณปู่คุณย่าของเราอาจไม่เคยลิ้มรสหรือเห็นขนมเค้กมาก่อน บางท่านอาจบ่นว่า “เหม็นนมเหม็นเนยออกจะตายไป”

ขนมเค้กไม่ได้มีอันตรายอะไร แต่อันตรายมาจากเรื่องที่เรานึกไม่ถึง เค้กวันเกิดต้องมีเทียนปักเท่าอายุอยู่บนนั้น แล้วมักพูดว่า
“เอ้า! เจ้าของวันเกิด เป่าเทียนให้ดับสิจ๊ะ”

การเป่าเทียน โดยไม่คำนึงว่าลมปากของเจ้าของวันเกิดจะมีสิ่งสกปรกอะไรบ้าง ที่ไม่สามารถมองเห็นด้วยตา อาจเป็นการแพร่เชื้อโรคลงไปสู่ขนมเค้กนั้นได้ เชื้อโรคก็จะแพร่ไปสู่แขกทุกคนที่ได้รับเค้กไปรับประทาน

แขกบางรายอาจอาสาเป่าเทียนที่เยอะตามอายุให้
“เทียนแยะเหลือเกิน! มา…พวกเรามาช่วยกันเป่า”
เชื้อโรคจึงมาจากหลายๆ คน และแพร่กันไปทั่ว

ท่านอาจจะเถียงว่าถ้าเป็นอย่างนั้นประเพณียุโรปก็คงสูญไปจากเมืองไทยอย่างน่าเสียดาย

แต่ถ้าส่องเค้กวันเกิดหลังจากเป่าเทียนแล้วด้วยกล้องจุลทรรศน์ก็อาจทำให้ท่านรับประทานเค้กไม่ลงเลยทีเดียว

ฝรั่งมักเป็นผู้ที่คำนึงถึงสุขวิทยาอนามัยเป็นอันมาก แต่ก็แปลกที่เขามองข้ามข้อเสียนี้ไป

แต่ถ้าเจ้าของวันเกิดจะต้องมีขนมเค้ก และต้องจุดเทียนบนนั้น ก็ทำได้โดยดึงเทียนทุกเล่มออกส่งให้แขกเป่า และพูดอย่างสุภาพว่า
“ช่วยกันเป่าเทียนหน่อยเถอะ”
การกระทำเช่นนี้ เชื้อโรคไม่ถูกเป่าลงบนหน้าขนมโดยตรง ทำให้เชื้อโรคแพร่ได้น้อยลงด้วย และบรรยากาศความสนุกก็ไม่เสียไปด้วย

หลายคนคงนึกอยู่ในใจว่า “อือ! แปลก ฉันไม่เคยคิดอย่างนี้มาก่อน”

ที่มา: จากหนังสือเรื่อง มรรยาทงาม ของ ผกาวดี อุตตโมทย์