ว่ากันว่า เมื่อพระธาตรีจะสร้างโลกนั้น ปรากฏว่าธาตุต่างๆ มาสร้าง พระอาทิตย์ พระจันทร์ ดาว ภูเขา ป่าแล้วก็สร้างมนุษย์ผู้ชายขึ้น สร้างผู้ชายเสร็จ ธาตุต่างๆ ก็หมดพอดี ถึงคราวจะสร้างผู้หญิงหาอะไรไม่ได้ เลยต้องเก็บนั่นผสมนี่ มารวมกันเข้าคือ
ความกลมของดวงจันทร์ ๑ ลักษณะคดโค้งของเถาวัลย์ ๑
อาการม้วนพันของแขนงเถา ๑ ความไหวของต้นหญ้า ๑
ความเพรียวของลำอ้อ ๑ ความนุ่มของดอกไม้ ๑
ความเบาของใบไม้ ๑ อาการเหลือบของเนื้อ ๑
ความระยับของแสงแดด ๑ นํ้าตาของหมอก ๑
ความไม่อยู่ที่ของลม ๑ ความขลาดของกระต่าย ๑
ความหยิ่งของนกยูง ๑ ความละเอียดอ่อนของปุยขน ๑
ความแข็งของเพชร ๑ ความหวานของน้ำผึ้ง ๑
ความดุร้ายของเสือ ๑ ความอุ่นของไฟ ๑
ความเย็นของหิมะ ๑ อาการพูดพลอดของนกกางเขน ๑
การคูของนกพิราบ ๑
อีกนัยหนึ่งกล่าวว่าผู้หญิงั้น สร้างขึ้นด้วย
ความกลมกลึงแห่งวงพระจันทร์ ความคดเคี้ยวแห่งเถาไม้เลื้อย
ความเกาะเกี่ยวแห่งเถาวัลย์ ความหวั่นไหวแห่งยอดหญ้า
ความอ่อนแอ้นแห่งใบอ้อ ความยียวนแห่งดอกไม้
ความเบาแห่งใบพฤกษ์ ความคมแห่งตาเนื้อ
ความแจ่มใสแห่งดวงตะวัน น้ำตาแห่งหมอก
ความปรวนแปรแห่งกระแสลม ความใจเสาะแห่งกระต่าย
ความโอ่ลำพองแห่งนกยูง ความอ่อนละมุนแห่งขนอ่อนของวิหค
ความแกร่งแห่งเพชร ความหวานแห่งน้ำผึ้ง
ความดุร้ายแห่งพยัคฆ ความอบอุ่นแห่งเปลวเพลิง
ความเยือกเย็นแห่งหิมะ ความพูดมากแห่งนกกระจอก
ความครวญครางแห่งนกเขา พิษงู”
ที่มา:วิชาภรณ์ แสงมณี