พูดถึงช้างใครๆ ก็คงได้ยินชื่อ แต่ก็มีไม่น้อยเหมือนกันที่ไม่เคยเห็นช้าง จะเห็นก็เพียงรูปภาพเท่านั้น
พูดอย่างนี้ท่านผู้อ่านที่เป็นชาวสุรินทร์คงจะหัวเราะ เพราะสุรินทร์มีช้างอยู่ทั่วไป แต่สำหรับจังหวัดอื่นที่ไม่มีป่า เช่น จังหวัดทางภาคกลางเป็นต้น คนไม่เขยเห็นช้างมีอยู่มากมาย ผมเองเคยเห็นช้างครั้งแรกเมื่ออายุเกือบ ๒๐ ปีแล้ว ตอนที่ไปอยู่จังหวัดปัตตานี เพราะที่นั่นมีช้างไว้บรรทุกยางและแร่มากมายเหมือนกัน แต่ก็คงจะมีน้อยกว่าช้างสุรินทร์เป็นแน่
เรื่องของช้างเป็นเรื่องที่น่ารู้มากมาย มากกว่าที่เราเห็นตัวช้างเสียอีก
ช้างนั้นลักษณะนามเรียกว่าเชือก ไม่ใช่เรียกว่าตัวอย่างสัตว์อื่น และก็มีช้างอย่างเดียวที่มีลักษณะนามว่าเชือก ทำไมถึงเรียกว่าเชือกก็ไม่ทราบเหมือนกัน
ช้างนั้นเป็นสัตว์สี่เท้าที่ใหญ่ที่สุดเท่าที่เหลืออยู่ในปัจจุบัน จนเรามีคำเปรียบเทียบว่าโตเท่าช้าง หรือใหญ่เท่าช้าง หรือถ้ามีการเลี้ยงกันขนาดใหญ่ก็ว่าเลี้ยงช้างดังนี้ก็มี
ช้างคงจะเกี่ยวข้องกับมนุษย์เรามานมนาน ถ้าเราศึกษาเรื่องของศาสนา หรือประวัติศาสตร์ของชนชาติเอเซียแล้ว ก็หนีช้างไม่ค่อยพ้น
ทางศาสนาพราหมณ์ว่าช้างนั้นเป็นสัตว์ที่พระอิศวรสร้างขึ้น โดยพระอิศวรผู้เป็นเจ้าชูพระหัตถ์เบื้องซ้ายขึ้น ก็บังเกิดเป็นดอกบัวขึ้นมา มีกลีบได้ ๑๐ กลีบ (บัวทุกวันนี้จะมีกลีบกี่กลีบก็ไม่ทราบลองนับดู ถ้ามีสิบกลีบ ก็เห็นจะเป็นบัวที่พระอิศวรสร้างขึ้นก็เป็นได้) และเมื่อพระอิศวรเป็นเจ้ายกพระหัตถ์เบื้องขวาขึ้น ก็เกิดเป็นช้าง ๑๐ ตระกูล
ที่มา:วิชาภรณ์ แสงมณี