การตีระฆังตามวัดต่างๆ มักจะตีเพียง ๒ เวลา คือตอนเช้ามืดตีเพื่อบอกเวลาพระจะออกบิณฑบาตร เพื่อให้พุทธศาสนิกชนตื่นขึ้นเตรียมอาหารใส่บาตร และตีในเวลาเย็นเป็นเวลาที่พระภิกษุสามเณรจะลงทำวัตรเย็นหรือบางแห่งก็ตีตอนเย็นเฉพาะวันพระ เป็นสัญญาณให้ชาวบ้านไปฟังเทศน์หรือสวดมนต์ที่วัด ตอนเย็นนี้บาง
แห่งมักจะตีคู่กับกลอง ๒ ครั้ง ตีระฆังครั้งหนึ่ง เป็นเสียง ตุ้ม ตุ้ม เหม่ง ตุ้ม ตุ้ม เหม่ง การตีระฆังนั้นครั้งแรกตีช้าๆ แล้วค่อยเร็วขึ้นๆ จนเป็นรัว ตี ๓ ลา
บางแห่งมีสัญญาณกันไว้ว่า ถ้าเกิดเหตุร้ายขึ้นในวัดหรือในหมู่บ้าน เช่นเกิดโจรปล้น เป็นต้น ก็จะย่ำระฆังเร็วๆ เพื่อเรียกชาวบ้านให้มาประชุมกันเพื่อช่วยเหลือบำบัดเหตุร้ายนั้น
ที่มา:วิชาภรณ์ แสงมณี